Қазақстанның басшылығы пандемияның әлі толастамағанын, ал экономикалық дағдарыстың салдары пандемиядан да қиын болатынын жақсы түсініп отыр. Өйткені мемлекет бюджетіндегі қаражат даму тұрмақ, күнделікті өмірге де жетпейді. Осы жағдайда шетел банктеріндегі жүздеген миллиард долларды елге қайтарудың орнына президент Тоқаев Астанада Халықаралық қаржы орталығын құру жөніндегі өлі идеяға (Н.Назарбаевтың идеясы – Ред.) қайта оралып, оған қазақстандықтарға тиесілі шетелдік компанияларды түсініксіз әрекеттермен тіркеуді ұсынып отыр.
Теориялық тұрғыдан алғанда, Ақорда тек мемлекеттің қатысуы бар компанияларды мәжбүрлей алатыны түсінікті. Ал іс жүзіне келгенде, бұл ойды тіпті соңғы жылдары қанша тырысқанымен, Нұрсұлтан Назарбаевтың өзі іске асыра алмады. Ол кәсіпкерлерді Батыс елдерінде тығылған мүлкі тәркіленеді деп, талай рет қорқытты. Алайда кәсіпкерлер Батыстағы тәркілеу қалай болса да, тек сот пен заң аясында жасалатынын жақсы біледі. Ал Астанадағы Халықаралық қаржы орталығына қайтарылған қаржы еш сотсыз, Назарбаевтың туыстарының үлесіне кетіп қалатыны айдан анық.
Тоқаев тіпті формальды түрде бірқатар фирмаларды Астанада тіркей алғанның өзінде, бұл ісі бюджетке қалай қаржы әкеледі? Жауабы: ешқашан болмайтын іс. Елге түгі жоқ холдингтарды емес, заңсыз шығарылған нақты қаражат пен активтерді қайтару қажет.
Ол үшін ақыл айтып, сөз шығындаудың қажеті шамалы. Керегі қамшы мен пірәндік. Қамшы дегеніміз – Батыс үкіметтері мен құқық қорғау органдарының қолдауымен іске асырылатын қылмыстық істер мен шығарылған капиталды тәркілеу қаупі. Пірәндік – өз активтерін бұлтармай жариялағандар үшін жасалатын рахымшылық (амнистия).
Осы мәселеде әділеттілік пен мақсат сәйкестігі арасындағы тепе-теңдікті сақтау маңызды. Әділеттілік тұрғысынан алғанда, заңсыз, жемқорлық пен қызметін асыра пайдалану, контрабанда мен салық төлеуден жалтару жолымен жиналған барлық дүние тәркіленуі тиіс. Ал әділеттілік пен мақсатқа сәйкестік тұрғысынан қарасақ, экономикалық даму бағдарламаларын іске асыру үшін, бізге ол ақша бүгін қажет болып тұр. Ұзаққа созылатын процестерге уақыт жоқ.
Мысалы, Малайзия елі АҚШ пен өзге елдер үкіметтерінен бастапқы жүздеген миллион долларларын ала бастады. Бұл бұрынғы премьер Разакқа пара ретінде берілген, ал кейін Батыс экономикасына құйылған инвестиция ретінде шығарылған ақша.
Егер қазақстандық миллиардерлер мен мультимиллионерлер қаржыларын ашып, Қазақстанның индустриалды жаңғыруына атсалысулары керектігін түсінбей жатса, онда бізге Батыс банктерінде жатқан 150–200 миллиард доллар үшін күресуге тура келеді.
Бүгінгі Ақорда әкімшілігінің қолында Батыста тығылған ең қомақты қазына – мүліктердің қандай жолмен жиналғаны жөнінде мәліметтер жеткілікті. Бірінші кезекте осы қаржыны елге қайтарып, экономикамызға салуымыз керек. Халықтың осындай талаптары алдағы сайлау науқандарында өзекті болатыны сөзсіз.
Халық әділеттілікпен қатар, ұлттық байлықтағы заңды үлесін талап етеді. Әрине, ол үлес Дубайдағы сауда орталықтары түрінде емес, отандық экономикаға құйылған қаржы ретінде болуы керек. Бұл болашақта халыққа жаңа жұмыс орындары мен лайықты жалақыны қамтамасыз етеді.
Біз азаматтық қоғам атынан Ақордаға өзіміздің бағдарламамызды ұсына аламыз. Ол бағдарламамыз бейбіт жолмен, қудалаусыз, таптық қақтығыссыз қазақстандық миллиардтардың елге қайтып, ортақ болашағымызға жұмыс жасауына мүмкіндік береді. Сөз миллиардтаған доллар көлеміндегі пайызсыз мемлекеттік облигацияларды ауқатты қазақстандықтар арасында үлестіруге қатысты болып отыр. Бұл миллиардтар шетелдік компаниялардың есепшоттарында жатыр. Шындығында, олардың түпкі иелері – қазақстандық олигархтар, жоғарғы шенді шенеуніктер және әртүрлі әкім мен министрлердің күйеу балалары. Олар 15 жыл өткеннен кейін қайта қайтарылатын пайызсыз облигацияларды сатып алады, ал үкімет пен парламент түскен ақшаның қалай жұмсалып жатқанын қатаң бақылауға алады. Бұл ақша экономикамызды жаңартып, XXI ғасырға сәйкес жаңа өндірістер мен қызмет көрсету салаларына жұмсалуы тиіс. Ал мемлекет болса, ол ақшаның пайда болу тарихын анықтамауға міндеттенеді.
Бұл әрекет Қазақстанның кредиттік рейтінгісін көтеріп, шетелдік капиталдың келуіне септігін тигізеді. Бұдан бөлек, олигархтар мен шенеуніктердің балалары әкеміз дүниеден өткен соң, оның ақшасын ешкім тартып алмайды, байлығымыз отбасымызда қалады деп, болашақтарына уайымдамайтын болады.
Біз қоғамға қыруар қаржысымен белгілі тұлғалардың алғашқы тізімін жасай аламыз. Бірінші 50 адамның есімдерін талқылап алайық. Сосын Тоқаевтан тізімде аттары аталған адамдарға қоғам атынан облигацияларға жарты миллиард доллардан құю туралы ұсыныс жасауын сұрайық. Бұл Қазақстанның экономикалық жаңғыру қорына бірден 25 млрд доллар әкеледі.
Осындай жағдайды пайдалана отырып, біздің үкімет халықаралық қаржы нарығынан бұдан екі есе көп ақшаны қарызға алып, оны жоғарғы технологиялық өндірістерге жұмсай алады. Қазақстан мұнай құймасынан – ұстахана мемлекетіне айналуы тиіс. Сингапур мен Тайвань секілді. Бірақ қытайлықтарсыз, өзіміздің адами ресурсымызбен.
Осы дискуссиямыз азаматтық қоғам мен жаңа, әрі пайдалы дүниелерді іске асыруға ниеттеніп жүрген президент Тоқаев үшін пайдалы болады деп үміттенемін. Оған әзірше батылдық пен ой кеңдігі жетіспей тұр. Біз осы жобаны іске асыруға қажетті заңнама мен нақты жоспарды жасап бере аламыз. Президент Тоқаев көтерген деофшоризация мәселесіне оралсақ, біз нақты деофшоризацияны жүзеге асыру амалдарын ұсына аламыз. Деофшоризация – қарапайым дүние.
Әкежан ҚАЖЫГЕЛДИН.
«DАТ». 28.05.2020.